Miło mi poinformować, że otrzymałem Řád Bílé Karla Vrány I. stupně (Order Biały Karla Vrány I. stopnia) za „poetyckie i śliwowicowe propagowanie Wyżyny Czesko-Morawskiej w Polsce”.
Uroczyste wręczenie odznaczenia miało miejsce 26 czerwca 2010 roku podczas VII. Vránowskich Spotkań w Samotni pod Szafranicą – imprezy organizowanej cyklicznie przez poetę Miloša Doležala i jego żonę Janę Frankovą Doležalovą. W tegorocznych Spotkaniach wzięło udział blisko stu pisarzy, malarzy, filozofów, twórców teatralnych, muzyków, fotografików, redaktorów czasopism, wydawców i regionalistów.
Karel Vrána (1925-2004) to urodzony w Zahrádce na Vysočinie ksiądz katolicki, teolog i filozof personalista, autor hermeneutycznych analiz arcydzieł literackich, wybitna postać czeskiej emigracji w okresie komunizmu. Był rektorem czeskiego kolegium teologicznego Nepomucenum w Rzymie i profesorem filozofii na Papieskim Uniwersytecie Laterańskim. Po powrocie do kraju wykładał teologię i antropologię na Uniwersytecie Karola w Pradze. Opublikował m. in. „Teilhard de Chardin” (1968), „Personalismo dialogico” (1984), „Svoboda k pravdě” (1996).