piątek, 26 stycznia 2018

Korzec

Ruiny pałacu Czartoryskich w Korcu, rys. Napoleon Orda (ok. 1870)

Było kiedyś miasteczko całe z porcelany 
jakościowo nie gorsze od wyrobów z Miśni 
na spodku w polne kwiaty ręcznie malowanym 
lśnił barokowy pałac książąt Czartoryskich 

domy stały na rynku niczym filiżanki 
z portretu dumnie patrzył naczelnik Kościuszko 
a kto w porcelanowym dworze się pojawił 
w mig stawał się figurą czy raczej figurką 

jak mlecznik połyskiwał klasztor franciszkanów 
błękitnym ornamentem płynął potok Korczyk 
pod szkliwem – w zwyczajowym miejscu dla sygnatur – 
czuwało nad miasteczkiem oko opatrzności 

piękny był w dawnych czasach Korzec na Wołyniu 
chciałoby się mieć w zbiorach to wystawne cudo 
niestety pewnej nocy ktoś szarpnął witryną 
drzwiczki się otworzyły miasteczko się stłukło

Pierwodruk: „Sieci” 2018 nr 2

Sygnatury koreckiej wytwórni porcelany
Spodek z planem manufaktury (koniec XVIII w.)