Ruiny pałacu Czartoryskich w Korcu, rys. Napoleon Orda (ok. 1870) |
Było kiedyś miasteczko całe z porcelany
jakościowo nie gorsze od wyrobów z Miśni
na spodku w polne kwiaty ręcznie malowanym
lśnił barokowy pałac książąt Czartoryskich
domy stały na rynku niczym filiżanki
z portretu dumnie patrzył naczelnik Kościuszko
a kto w porcelanowym dworze się pojawił
w mig stawał się figurą czy raczej figurką
jak mlecznik połyskiwał klasztor franciszkanów
błękitnym ornamentem płynął potok Korczyk
pod szkliwem – w zwyczajowym miejscu dla sygnatur –
czuwało nad miasteczkiem oko opatrzności
piękny był w dawnych czasach Korzec na Wołyniu
chciałoby się mieć w zbiorach to wystawne cudo
niestety pewnej nocy ktoś szarpnął witryną
drzwiczki się otworzyły miasteczko się stłukło
Pierwodruk: „Sieci” 2018 nr 2
Sygnatury koreckiej wytwórni porcelany |
Spodek z planem manufaktury (koniec XVIII w.) |