Kremlowscy politycy postanowili budować tożsamość Rosji na osiągnięciach Stalina. Mówią, że 65 lat temu przywrócili światu pokój, choć Polsce przynieśli kolejną okupację, której ofiarami, zwłaszcza w latach 1944-1963, padło wielu żołnierzy AK, NSZ i cywilnych patriotów. Składają hołd Armii Czerwonej – tej samej, która we wrześniu 1939 roku wspólnie z wojskami III Rzeszy rozpętała II wojnę światową, wkraczając na terytorium niepodległej Polski.
Także w naszym kraju są ludzie, którzy zapalają dziś znicze na mogiłach „młodych chłopców” z Armii Czerwonej. Tych samych „młodych chłopców”, którzy w 1945 roku „daleko od domu” w myśl zasady „krew nie woda” masowo gwałcili polskie kobiety. Była to praktyka szczególnie okrutna. Zwłaszcza na Śląsku i na Kaszubach Polki były gwałcone przez całe grupy czerwonoarmistów, kilku- a nawet kilkunastokrotnie, na oczach dzieci, mężów, rodziców, dziadków, rodzeństwa. Czynów tych dokonywano nie tylko na młodych dziewczynach i dojrzałych kobietach, także na kilkuletnich dziewczynkach i staruszkach. Powszechną praktyką Sowietów było ponadto okradanie polskich gospodarstw. Zdarzały się również przypadki mordowania niepokornych.
Zamiast czcić pamięć żołnierzy Armii Czerwonej – najeźdźców, złodziei i gwałcicieli – uczcijmy pamięć tych Polek i Polaków, którzy padli jej ofiarami.